Krążenie materii w ekosystemie leśnym
Ekosystem leśny jest pełen istot żywych wszelkiej maści i jak w każdym ekosystemie także i tutaj występuje konkurencja. Organizmy te można podzielić na producentów, konsumentów pierwszego i drugiego stopnia oraz na reducentów. Aby zrozumieć całe zagadnienie wypada wyjaśnić samo znaczenie terminu producent, konsument, reducent, fotosynteza oraz łańcuch pokarmowy.
Producenci - są to z reguły rośliny zielone, ale także niektóre gatunki prostista oraz bakterii. Ich główną cecha jest umiejętność tworzenia ze związków nieorganicznych przy użyciu energii świetlnej związków organicznych.
Fotosynteza - jest to synteza związków nieorganicznych do związków organicznych (takich jak złożone cukry) przy użyciu energii słonecznej.
Konsument - jest organizmem cudzożywnym, są to głównie zwierzęta roślinożerne lub mięsożerne (drapieżniki). Stanowią one w biocenozach jeden z trzech poziomów troficznych. Występują także wszystkożercy, czyli organizmy mogące być zarówno konsumentami pierwszego jak i drugiego rzędu.
Reducent - jest to organizm cudzożywny, który zwiększa ilość materii nieorganicznej kosztem materii organicznej czyli rozkładając martwe organizmy żywe.
Łańcuch pokarmowy - jest podstawą w krążeniu materii e każdym ekosystemie. Jest to szereg organizmów przy czym każdy poprzedni organizm staje się pożywieniem dla kolejnego. Wiąże ze sobą konsumentów producentów oraz reducentów w biocenozach. Przykład to zooplankton -> fitoplankton -> sardela -> tuńczyk -> rekin
Biocenoza - zespół populacji organizmów żywych danego biotopu, należących do różnych gatunków lecz powiązanych ze sobą rożnymi czynnikami biologicznymi i ekologicznymi. Jeśli zachowana jest naturalna równowaga to mamy do czynienia z homeostazą biologiczna
Biotop - jest terenem zamieszkanym przez różne organizmy o zbliżonych (lub takich samych) potrzebach życiowych.
Wszystko oczywiście zaczyna się od producentów. Za wzór podejmę paprocie tak często spotykane w każdym lesie. Jak wszystkie rośliny zielone posiadają one ciałka zielone (chloroplasty) dzięki, którym paproć może wyprodukować złożone cukry, które z kolei stanowią dla niej pokarm oraz budulec wymagany do wzrostu. Jako obiekt konsumencki pierwszego stopnia przytoczę sarnę. Sarna jest tutaj konsumentem pierwszego stopnia, a więc jej żołądek jest przystosowany do trawienia ciężkich do strawienia produktów roślinnych. Jej przystosowanie to także kopyta oraz długie nogi służące do ucieczki przed potencjalnymi drapieżnikami. Nie posiada ostrych jak brzytwy kłów ani sterczących z łap pazurów więc często padają ofiarą innych konsumentów. Posiadają natomiast długie szyje oraz żuchwę ułatwiającą rozdrabnianie pokarmu roślinnego.
Kolejnym ogniwem łańcucha pokarmowego może być wilk. Wilk także jest typowym przedstawicielem konsumentów, z tym że stoi o jeden stopień wyżej. Jest konsumentem drugiego stopnia. Oznacza to, że nie jest w stanie trawić organizmów roślinnych jak konsumenci stopnia pierwszego, lecz odżywia się bezpośrednio nimi. Posiada ostre kły dzięki którym potrafi rozszarpywać ofiarę oraz pazury, którymi ja przytrzymuje podczas polowania oraz posilania się.
Następnym a zarazem ostatnim i pierwszym ogniwem łańcucha pokarmowego są destruenci i to głównie nimi się zajmę gdyż uważam, że stanowią najważniejszy zaraz po producentach trzon obiegu materii. To dzięki nim nie potykamy się o martwe szczątki zwierzęce oraz roślinne. Są to przede wszystkim bakterie ale także i większe istoty jak robaki rozdrabniające martwe ciała na drobniejsze elementy, które później stanowią pożywienie dla bakterii. Bakterie z kolei rozkładają pozostałości do związków nieorganicznych czyli do pierwiastków, z których następnie rośliny produkują pożywienie dla następnych konsumentów. W ten sposób koło się zamyka.
Naturalnie producenci charakteryzują się najmniejszymi stratami podczas przemieszczania się materii, wymieniona przeze mnie wcześniej sarna aby się najeść musi zjeść bardzo dużo roślin ze względu na ich znikome wartości odżywcze. Traci przy tym bardzo dużo energii na przemieszczanie się. Kolejny konsument także zużywa mnóstwo energii na poszukiwanie pokarmu lecz gdy upoluje zdobycz dostarczane są mu wszystkie niezbędne związki odżywcze. Mięso jest bardzo pożywne i dostarcza najwięcej węglowodanów. Cały cykl jest zamkniętym procesem polegającym na nieustannym tworzeniu materii przed producentów, konsumowanie jej przez konsumentów i przywracanie do stanu przed produkcją przez reducentów.